Wymogi redakcyjne

Wymagana objętość rozdziału w monografii (liczba znaków typograficznych ze spacjami,
w tym elementy graficzne):
min 20 tys. znaków; maks. 24 tys. znaków

  1. Tekst musi uzupełniać tytuł, abstrakt w języku polskim i języku angielskim o objętości maksymalnie ½ strony i słowa kluczowe. W tekście można stosować śródtytuły.
  2. Pliki z artykułami należy przesyłać w edytorze tekstowym WORD w formacie doc lub docx.
  3. Normy edytorskie dla tekstu: czcionka Times New Roman, rozmiar 12, interlinia 1,5, margines 2,5 cm. Tekst wyjustowany.
  4. Normy edytorskie dla przypisów: przypisy dolne, czcionka Times New Roman, rozmiar 10, interlinia pojedyncza. Przypis kończymy kropką. Odnośniki do przypisów w tekście umieszczamy przed znakiem interpunkcyjnym.
  5. Redakcja zastrzega sobie prawo do dokonania poprawek lub zmian, jeżeli uzna to za niezbędne do opublikowania artykułu.
  6. Języki w jakich można przesłać artykuł do redakcji: polski, angielski, ukraiński, rosyjski.

—————————————————————————————————————————————————————

Sugerowana struktura abstraktu i tekstu przesłanego do redakcji 

TYTUŁ 

Streszczenie: Samodzielny tekst (do 1000 znaków ze spacjami), który ma informować o zawartości pracy. Powinien zawierać takie elementy, jak: cel badawczy, metody badawcze oraz główne wnioski.

Słowa kluczowe: słowo kluczowe, słowo kluczowe

  1. Wstęp
  1. Część teoretyczna artykułu (przegląd literatury)
  1. Część badawcza artykułu
może zawierać:
3a. Metody badawcze (metoda / metodologia / model badawczy / hipotezy badawcze)
3b. Analiza danych i wyniki
  1. Zakończenie
  2. Bibliografia

Title of the Paper in English

Summary: This is summary in English. This is summary in English. This is summary in English. This is summary in English. This is summary in English. This is summary in English. T

Keywords: key word 1, key word 2, key word 3, key word 4, key word 5

—————————————————————————————————————————————————————

Szczegółowe wymogi redakcyjne 

Tekst artykułu:

– Tekst powinien zawierać: wstęp, tekst główny i zakończenie jako części wyodrębnione (podrozdziały). Tekst główny może składać się z kilku podrozdziałów. Podrozdziały oznaczone powinny być w tekście przez pogrubienie czcionki. Numerowanie podrozdziałów dopuszczalne jest wyłącznie w uzasadnionych przypadkach. Podrozdziały mogą być podzielone dodatkowo na podrozdziały niższego poziomu wyróżnione w tekście. Dopuszcza się wyłącznie 2 poziomy tekstu.

– W tekście można stosować śródtytuły

– Format strony: A4, marginesy: 2,5 cm. Tekst wyjustowany

– Czcionka: 12 pkt. Times New Roman (normalny). W tekście dopuszcza się używanie wyróżnień wyłącznie w formie pogrubienia tekstu. Kursywa zarezerwowana jest do zapisu tytułów wydawnictw i tekstów obcojęzycznych, które powinny być wyróżnione w tekście w ten sposób. Tekst podkreślony nie jest dopuszczalny.

– Interlinia: 1,5

– Cytaty w tekście powinny być opatrzone cudzysłowami na początku i na końcu, a ich źródło musi być podane w odpowiednim przypisie. Cytat w cytacie należy zaznaczyć cudzysłowem ” “.

– W tekstach nie należy stosować „wymuszanych” podziałów wierszy, ręcznego dzielenia wyrazów, spacji nierozłącznych, formatowania tekstu przez używanie wielokrotnych spacji.

– Rysunki, tabele, wykresy: nie większe niż 12cm×19cm; tytułowane, osobno ponumerowane, z podaniem źródła (np. opracowanie własne). Odwołania do tych elementów w tekście tylko za pomocą ich numerów.

   Opisy tabel – czcionka Times New Roman, 11 p. nad tabelą, tekst w tabeli pismem 10 p., pojedyncza interlinia.

   Opisy osi wykresów i tekst na rysunkach: Times New Roman czcionka – 10 p.

   Podpisy oraz numery rysunków czcionką Times New Roman 11 p. – umieszczone pod rysunkiem, a nie na rysunku.

– Cytowanie jako przypisy dolne, numeracja ciągła wg wzoru: dolne, numeracja ciągła. Cczcionka Times New Roman, rozmiar 10, interlinia pojedyncza. Przypis kończymy kropką. Odnośniki do przypisów w tekście umieszczamy przed znakiem interpunkcyjnym.

 W przypisach należy stosować następujące formy opisu bibliograficznego:

a) akty prawne (każdorazowo podaje się pełny zapis): pełna nazwa ustawy, numer dziennika ustaw, pozycja

np.: Ustawa z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej, Dz.U. nr 101, poz. 1178 z późn. zm.

b) wydawnictwa zwarte

– odnoszące się do jednego lub kilku autorów: autor (autorzy), tytuł książki (kursywą), wydawnictwo, miejsce i rok wydania, strona,

np.: A. Horodecka, Ewolucja celów polityki gospodarczej. Rola zmian otoczenia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, s. 34-35.

– publikacje o charakterze oficjalnym, raporty: instytucja publikująca, tytuł (kursywą), wydawca, miejsce i rok wydania, strona,

np.:  Raport Roczny 2008, Departament Komunikacji Społecznej, NBP, Warszawa 2009, s. 31.

– brak autora lub red. na stronie tytułowej cytowanej książki, publikacje wieloautorskie, słowniki, encyklopedie: tytuł (kursywa), wydawnictwo, miejsce i rok wydania, strony.

np.: Słownik polityczny, WN PWN, Warszawa 2008, s. 345-347.

c) artykuły lub rozdziały w pracy zbiorowej: autor opracowania; tytuł (kursywą); tytuł książki, w której zostało ono zamieszczone, poprzedzone zapisem: „[w:]”, inicjał imienia i nazwisko redaktora (a nie pod red.), wydawnictwo, miejsce i rok wydania, strona.

np.: M. Ratajczak, Kryzys finansowy [w:] Studia z bankowości, red. W. Przybylska-Kapuścińska, Difin, Warszawa 2009, s. 21.

d) wydawnictwa ciągłe (artykuły w czasopismach lub gazetach): inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł artykułu (zapisany kursywą), tytuł czasopisma (zapisany w cudzysłowie) ew. rocznik, rok publikacji, kolejny tom (ew. numer, zeszyt), strona.

np.: A. Gała, Istota i znaczenie pracy, „Zeszyty Naukowe” 2008, nr 13, s. 17.

Orzeł, Giełdy w panice, „Gazeta Wyborcza”, 14.04.2008 r. (zamiast daty można podać numer wydania gazety).

e) materiały internetowe:

– tytuł, adres internetowy, (data dostępu)

np.: Katastrofa wojskowego śmigłowca na Ukrainie, http://fakty.interia.pl/swiat/news-katastrofa-wojskowego-smiglowca=firefox, (24.03.2017).

-artykuł z czasopisma (publikacja w internecie): autor, tytuł artykułu, tytuł czasopisma, rok, nr, [online], dokładny adres, (data dostępu)

np.: H. Arndt, Globalisation, „Pacific Economic Paper” 1998, nr 275, [online], http://www.crawford.anu.edu.au/pdf/pep/pep-275.pdf, (17.02.2008).

f) prace niepublikowane

np.: E. Baliga, Gospodarowanie zasobami, [praca niepublikowana], 2003.

g) akty prawne (np. ustawy)

 np.: Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych, (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 857, ost. zm.: Dz. U. z 2010 r. Nr 254, poz. 1702).

W zapisie przypisów stosujemy:

ibidem (w tym samym miejscu) – jeżeli powtarzamy zawartość przypisu poprzedniego.

Jeżeli powtórnie przywołujemy dzieło piszemy: inicjał imienia, nazwisko, początek tytułu …, numer strony.

Bibliografia:

Bibliografię w układzie alfabetycznym należy umieścić za tekstem artykułu

Najpierw należy wymienić nazwisko, a za nim – inicjał(y) imienia autora. Pozostałe elementy jak w opisie przypisów, bez podawania numerów stron.
 

Uwagi ogólne:

Jeżeli uzasadnione jest stosowanie innych krojów pisma lub znaków specjalnych należy podać nazwę kroju czcionki, oraz dodać do tekstu uwagę o zastosowaniu znaków nietypowych.